ساحل عزیزم

رو به روی همیم… 
بازم مثل قدیم
یه قهوه ی تلخ رو میز که نداره طعمی

شروع کن…
بگو تو  هم حال منو داری
یا که نه خیلی خوب و سرحالی؟

بگو منکه همش واسه حرفات پایه بودم
به ظاهر…
 خب از درون تیکه پاره بودم

بگو بازم مثل همیشه میشنوم من
ولی به خدا نداری حرف بیشتر از من

این منم بدیا تو خونم رخنه کردن
دیگه مثل قدیم نیستم…
 الان کوه دردم

آدمی که از همه کس ضربه خورده
آرزو های سینش هم خیلی وقته مرده

دوباره باز حرفای تکراری
بگو شاید آروم شم… بگو حال منو داری

سخن روز

زندگی ارزش دویدن دارد ،

        حتی با کفشهای پاره !

حکم بازی

توی بازی زندگی فقط دنبال 1 چیز هستم........................

برگ تک دل باشم

و حکم بازی دل من باشه.

..

دلم بالشتی میخواهد

با روبانهای ابی ارامش

همراه با موسیقی ای

برای چند روزتنهایی

بدون دلتنگی

تا ارام کنار ارامشش بخفتم.

دل تنهای من

در کلبه ی خاموش من ،

نور فانوسی...

و من اندیشه کنان غرق در رویا ،

شعله می سوزد .

و در هر شعله اش عکسی است.

کس چه داند که این نقش نگار از کیست!

سایه ی مردی است در پندار؟

یا که عکس ماه چه غمگین است!

پشت ابرهای خشم در شب و خاموشی و فانوس و نور ماه زنی خوشبخت،

در رویای دوری غرق،

در بهار نارون ها می رود خاموش گیسوانش بافته،

در سرخی گیلاس،

گونه هایش سرخ چون آتش،

لبانش شهد شیرین

سخن های شکرافشان

و قلب پاکش

به،امید اندیشه هایش...

ای آدمها...

اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــ ــت

پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت؟

بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست

چه کسی تنهانیست؟

همه از هم دورند

همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــ ــــــــــد

من که در تردیدم تو چطور؟

نکند هیچکسی اینجا نیســــــــــــــــــــــ ـــت

گفته بود آن شاعر : هر که خود تربیت خود نکند حیوان است آدم آنست که او را پدر ومادر نیســـــــــت

من به آمار،به این جمـــــــــــــــــــــــ ـــــع و به این سطح که گویند پر از آدمهاست مشکوکم نکند هیچکسی اینجا نیســــــــــــــــــــت

من به آمار زمین مشکوکــــــــــــــــــــ م چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟

من که می گویم نیست گر که هست دلش از کثرت غم فرســـــــوده ست یا که رنجور و غریــــــــــــــــب خسته ومانده ودر مانده براه پای در بند و اســـــــــــــــــــیر سرنگون مانده به چــــــــــاه خسته وچشــــــــــــم به راه تا که یک آدم از آنجا برسد

همه آن جا هستــــــــــند هیچکس آن جا نیست

وای از تنـــــــــــــــــــــــ ــها یی

همه آن جا هستـــــــــــــــند

هیج کس آنجا نیســـــــت

هیچکس با او نیســـــــــت

هیچکس هیچکـــــــــــــس

من به آمار زمین مشکوکم

چه عجب چیزی گفت

چه شکر حرفی زد گفت:من تنهایم

هیچکس اینجا نیست

گفت:اگر اشک به دادم نرسد می شکنم اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم

بر لب کلبه ی محصور وجود من در این خلوت خاموش سکوت ا گر از یاد تو یادی نکنم می شکنم اگر از هجر تو آهی نکشم

اندر این تنهایی به خدا می شکنم

به خدا می شکنم

من به آمار زمین شک دارم چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟ "

زمین

اینجازمین است

ساعت به وقت انسانیت خواب است.

دل عجب موجودجان سختی است

هزار بارتنگ میشود

"میشکند

"میسوزد

"میمیرد

ولی باز هم میتپدبرای دوستی.

....

زنی را دیدم:
زاده شد تا دختر کســــــــــی باشد.
بالید تا خواهر کســــــــــی باشد.
ازدواج کرد تا زن کســــــــــی باشد. ...
زاد تا مــــــــــادر کســــــــــی باشد...
... ... بیشتر برای همه "کســـــــــی" بود
و برای خود "هیچ کس".

کاش...

کاش

فقط یک نفر بود

که وقتی بغض میکردم

بغلم میکردو

میگفت : گریه کنی کشتمت!!

جهت عکس رودخانه

همیشه احساس میکردم یک ماهی ام خلاف جهت رود خانه

رو به ناکجا آبادی شنا میکنم که در هیچ نقشه ی جغرافیایی نیست

نا کجا آبادی که تنگ هایش به دریایی شدن می ارزد

یک عمر جرمم این بود به ناکجا آباد خیالم که میرسیدم ...

می فهمیدم سنگی بوده ام در تیرو کمان کودکی

بازیگوش که تمام تلاشم برای خلاف جهت رفتن کمک کرده است

تا بهتر رو به آنچه که او میخواهد پرت شوم

من حتی مجرم خوبی هم نبوده ام..

..

یک وقت هایی در زندگی می رسد

که باید دستت را بزنی زیر چانه ات

و جریان زندگی ات را فقط تماشا کنی.....

قانون دنیای من

قانون دنیا “تنهایی” من است
و “تنهایی” من قانون عشق است
و عشق ارمغان دلدادگیست
 و این سرنوشت سادگیست….

...

زندگی چون گل سرخ است

پر از عطر... پر از خار... پر از برگ لطیف...

یادمان باشد اگر گل چیدیم

عطر و برگ و گل و خار همه همسایه دیوار به دیوار همند...!

بی احساس ترینم

دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده می شم
نه اگه کسی از کنارم بره حوصله دارم نازشو بخرم که برگرده
بی احساس نیستم
بی معرفت و نا مرد هم نیستم
یه زمانی یه کسی وارد زندگیم شد
که یه سری بــــاورام و از بین بـــرد

خدایا

خدایا ..
مهربان من
چه لحظه هایی که در زندگی ترا گم کردم اما تو همیشه کنارم بودی ...
چه دقیقه ها که حضورت را فراموش کردم اما تو فراموشم نکردی...
چه ساعت هایی که غرق در شادی و غرور
، تو رو که پشت همه موفقیت هام قایم شده بودی از یاد بردم
اما تو همیشه به یادم بودی...
پس ای خوب من امروزم را که دوشنبه است با نام زیبای تو اغاز میکنم
درین روزبمن برکت بخش وکمکم کن
تا زیباترین روز را داشته باشم .
روزی که با یاد تو باشد سراسر شادی است
سراسر عشق است ومهریانی..امروز دو نعمت
نعمت سلامتی وشادی را از من دریغ مکن .خوب من
انچنان شاد باشم که لبخند از روی لبم دور نشود
وانچنان موفق که تا پایان روز راضی باشم
امین

صدای قلب

گاهی شنیدن صدای قلب کسی که دوستش داری...
زیباترین موسیقی دنیاست

سخن روز

آنکه می خواهد روزی پریدن آموزد، نخست می باید ایستادن و راه رفتن و بالا رفتن و رقصیدن آموزد. پرواز را با پرواز آغاز نمی کنند.

چنین گفت زرتشت - نیچه

دلتنگی

از من نپـــرس دلتنگــی چـــــند حـــرف دارد
بـــی وجدان ! دلتنگـــی حـــــــــرف ندارد
درد دارد
"درد"

....

شاد بودن تنها انتقامی است که میتوان از زندگی گرفت.

خداوندا

خداوندا؛

میان آب و گِل رقصان، میان خار و گُل خندان؛

در آن آغوش نورانی،

دل و دین در کف یغما و من تنها؛

در این هنگام روحانی،

پناهم می دهی امشب ...؟!

به راستی چه سخت است

خندان نگهداشتن لب ها؛

در زمان گریستن قلب ها

و تظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی؛

و چه دشوار و طاقت فرساست،

گذراندن روزهای تنهایی؛

در حالی که تظاهر می کنی

هیچ چیز برایت اهمیت ندارد؛

اما چه شیرین است

در خاموشی و خلوت،

به حال خود گریستن..

و فقط خداست ، آرام بخش دلها !